Kırk birinci mevsimi ömrümün. Acılarıma da sevinçlerim kadar, yanlışlarıma da doğrularım kadar şükretmesini öğrenecek kadar büyüdüm. İntikam hiçbir zaman düşmedi benim payıma, hiç kirletmedim yüreğimi o kara duyguyla... Biliyorum bir mukaddes yazgı herkesi sınar yaşattığıyla. Varsa ödemem gereken bedel, mutlak ödetmiştir düşeni payıma...
Bir huzur iklimindeyim. Ömrümün kırk birinci mevsimindeyim... İçimde sevdiğim yüzler gülümsüyor bana...
Kendimle bir hasbıhal bu...
< ...