Tanrıdan gebe toprak
doğurdu Ademi bir ilkyaz şafağında ...
Adem Toprağın ilk meyvesiydi
onun müzekker güvencesiydi ...
Telaşsız ellerine Ademi aldı Tanrı
Adem gözlerini kapattı
usulca ağzını açtı Tanrı !
Güneş öpecek sandı...
Adem geçerken üç dudağın arasından
budunlara ayrıldı ...
Ademden arta kalandım ben...
Ben göçerken Tanrının midesine
o sevişiyordu Meryem'le
Süzülürken aşağılara doğru
Milyarlarca tohum ...