Gözlerimi bir sabah görmemek için açtım.
Karanlık tüm düşüncemi mahkûm etmişti siyaha.
Yol bitmiş, izim silinmiş, sıfırı tüketmiştim.
Dallarda gezen beyaz çiçeklerin adı değildi artık adım.
Umudum, hayallerim, güzelliğe dair tüm sermayem,
sabırla bekleyişlerim...