Yol Deriz Ona’da; bir oğulun babasına, bir kulun tanrısına duyduğu, gitgide duaya dönüşen karanlık ve
derin sevgi, kelimelere bürünüp sese dönüşüyor, şunun gibi: “Tanrım, ne zaman diye sormayı çok
istiyorum, ama sana yalvarırken gözlerin gözlerime bakıyor mu, bilmiyorum.”
Okurun rahatını bozan, onu irkilten, sarsan, şairlerden ödünç alınmış o zor sorular, yazarın sesine
karışıyor, şunun gibi: “Hiçbir şeye bakmadığında nereye bakar insan?”
Adaletsizliğe, zulme uğraya ...
