Bakışlarından okunan tam da buydu. Haklıydı bir bakıma.
Yaşamak ile görmek, gördüğün üzerine düşlemek farklıydı. Dün
gece, İhsan'ın kaldığı lojmanın penceresinden dışarıyı izlerken
tam karşımda duran dağın doruğu Van Gogh'un yıldızlı gecelerine
götürmüştü beni. Yıldızlar, esen rüzgârla bir olup dağın çevresinde
dönüyorlardı sanki. Ona, dağın tepesine gece vakti hiç çıkıp çıkmadığını
sormuştum. Umursamaz bir tavra bürünüp kısa bir yanıtla
geçiştirmişti so ...