Yokken var olandın, karanlıkta yağan yağmur gibi.
Kalbimin izbe köşelerinde çiçekler açtırandın,
solduğum günler gibi.
Ölüm acı verecekken; acıyı unutturandın, çehreni
dağıtan rüzgâr gibi. Karanlıktan korktuğumda
geceleri yakandın, kirpiklerimdeki acılı hare gibi...
Sonu görünmeyen bir denizde ölü bir dala tutunmak.
Yaşama âşıkken her sokakta ölümle karşılaşmak.
Gözlerine bakarken göz rengini
unutmak gibiydi seninle olmak.
Ya da ben unutuyordum h ...