O gün yeryüzünde kimse uyuyamadı.
Hemen hemen hiç kimse.
İnsomnia hastalarının dahi arada biraz uyudukları söylenir. Ama bu farklı.
Gecelerdir kimsenin gözüne uyku girmiyor.
Beş gün daha böyle geçerse ‘uyku mahrumiyeti psikozu'yla başbaşa kalacaklar.
Otuz iki gün sonra ise acılı bir ölüm onları bekliyor.
Hâlâ uyuyabilen şanslı azınlık artık o kadar şanslı saymıyor kendini;
insanlar gruplara ayrılmak, ölmek öldürmek için, hiçbir fırsatı kaçırmıyor. ...