“‘Sarah! Sarah!’ haykırışlarıyla araba Louvre’u geçti, Rue Duphot’ya ulaştı, Sarah’nın
oturduğu ufacık daire orada. Kapının önünde kalabalığı tekrar selamladı genç kadın. O geceki başarısı muazzam, kalbi coşkulu. 18 Şubat 1868. Bu geceyi asla unutmayacağım, diye mırıldandı kendi kendine… Alıkoyduğu buketin üzerine takılı nesneye sağ elinin
ortaparmağını sürttü hafifçe. Aziziye kostümlü, koyu renk fesli genç Türk’ü hemen tanımıştı: Şemsi. İpe tutturulmuş bir amber yüzük duruyor bukette, ...