Müşrikler mağaranın ağzına kadar geldiler. Ebû Bekir, Kureyşlilerin izcilerle birlikte mağaraya doğru yöneldiklerini gördü, hatta izcinin:
Vallahi aradığınız kişi bu mağaradan öteye geçmemiştir, dediğini duydu.
Üzüldü, ağladı. Allahın Rasûlüne:
Vallahi kendim için ağlamıyorum. Fakat asıl senin başına kötü bir şey gelmesinden endişeleniyorum, diye fısıldadı.
Allahın Rasûlü:
Üzülme. Allah bizimledir, diyerek onu tesselli etti.
Allah, Ebû Bekirin içini ferahlattı. ...