"O ana kadar hiçbir şey düşünemiyordum, sadece trenin kalkış sesine odaklanmıştım. Belki bir milyon defa Allah'ın adını anmışımdır. Bir milyon kere de Kerbela'ya yalvarmışımdır. Ayetler okuyorum, Kuran okuyorum, "Allahım," diyorum, "kendimi sana emanet ettim, dardayım." Aklıma ne geldiyse söylüyorum, yalvarıyorum. Tren bu arada yavaş yavaş, tak tak diye hareket edip yol almaya başlıyor. Tık tık tık tık diye hızlanıyor. Bir beş dakika daha geçti, nihayet kapak açıldı. Arapça bağırıyorlar: "Huna p ...