Bazen umutlar bile lal olur. İnsan kimseye açamaz içindekileri, yalnızca kendi içinde yeşertir. Cemre Erdem; ismi ailesinin hanesine bahar getirmesi için konulan, ailesinin ölümünden sonra yaşamak zorunda kaldığı evde şiddet görerek büyüyen, eğitimine devam etmesine izin verilmeyen, konuşma engelli, yapayalnız bir kadındır. Sessizlik, çocukken yaralarını saran bir merhemken büyüdüğünde kendisi için bir azaba dönüşür. Cemre, yaşamaya devam edebilmek için sadece umut eder ve kimselere açamadığı bu ...