"Ben artık her mevsim hüzünlü bir şehrin evladıyım. Gözyaşlarımı tutmayı öğrenmeliyim...
O kente dair hatıralar son kez ziyaret edildi... Son kez tebessüm edildi, saklambaç oynadığım binanın önünde... Ve o hatıralara dair insanlar, eğer yaşıyorlarsa, oradalarsa, bulunabiliyorlarsa, ziyaret edildi son kez. Artık bu sahne derleniyor, grayderler, koca iş makinaları çocukluğumuz üzerinde geziniyor, onları vura vura parçalıyor ve kamyonlara dolduruyorlar... Yarın oralarda sadece boşluk kal ...