"Fizik Profesörü Bay Gediz Akdeniz bir sabah kalktığında kendini karaya vurmuş bir "kefal"e dönüşmüş olarak buldu. Ve kendi konumu üzerinde uzun uzun düşündü, önce "emergence!" dedi, fizikçilikten kalma bir alışkanlıkla. Sonra Türkçesini düşündü; "doğuş", "oluş"; olmuyor, tam karşılamıyordu. Sözlükte Arapça bir kelimeyle karşılaştı; "zuhur". Sevdi bu sözcüğü, tekrarladı: Zuhur. Geçmiş yaşantılarından bugüne olan yolculuğunu mükemmel ifade ediyordu."
Bu roman için şizofrenik bir teorik ...