Kitabın ilk ve en uzun bölu?mu?nde Booth "kararlı ironi" olarak adlandırdığı, açık seçik retoriksel
tasarılarla yapılan ironi tu?ru?yle ilgili eserleri ele alıyor. Ardından tasarlanan kararsızlıklara,
yorumlamaya direnen ve sonuçta Romantik dönemden beri eleştiride takıntı hâline gelen "sınırsız
mutlak olumsuzluklar"a neden olan ironilere dönu?yor.
Profesör Booth ironik bir şekilde, kavranılamazın kavranamayacağının her zaman farkındadır.
Ancak Samuel Beckett gibi ...
