‘‘...Silahı bıraktı ve kollarını açarak dairesel üç
hareket yapıp tekrar silahı kaptı. İşe yaramıştı.
Nefes verdi, biraz aldı ve tuttu, hazırdı. Zamanı
gelmişti. Gözünü dürbüne yaslayıp parmağını
tetiğin üzerine yerleştirdi. An meselesiydi.
...Acı tazeyken, kenarları keskin bir bıçak gibi
etrafındaki sinirleri, yani gerçekle bağlantını
kesiyor olmalı ki, pek bir şey hissetmiyorsun. Ama
zamanla o acı kalıcı hâle geldiğinde, gerçekçi
düşünebiliyorsun ve ...