“Deniz merak edendi. Merak edince adı değişti, körfez oldu.” Simlâ Sunay, ilk öykülerini bir araya getiren İçbahçe’de, mekânın içindeki insandan insanın içindeki biricik mekânlara uzanıyor: Bir lojmanın grisine, bir otobüs durağına ya da bitmeyen bir yasa sıkışıp kalmış kadın kahramanlar, aynı özlemlerle ayrı yerlerde birbirlerini yankılarken sıva çatlıyor, beton kırılıyor, susam boy veriyor... Sema Kaygusuz’un deyişiyle, “düşünmeye baştan başlamanın cesaretini” kuşanmış, edebiyatın has işçiliği ...