Bir gün...
Bir gün dönüyorsun ve arkanda bir gölge görüyorsun.
O günden itibaren bu gölge seni takip ediyor. Hiç rahat vermeden.
Sadece bir gölge.
Suratı olmayan, ismi olmayan bir gölge.
Seni sokaklarda izliyor, mektuplarını açıyor, pencerelerini kapatıp açıyor.
Seni en mahrem anlarında gözetliyor.
Polise başvurduğunda sana psikiyatra görünmeni öğütlüyorlar. Arkadaşların senden uzaklaşıyor.
Kimse seni anlamıyor, kimse sana yardım etmiyor. Yapayalnız kalıyo ...