Kırmızı yanaklı çocuk daldaki elmaları sayıyordu: “1, 2, 3…” Babası bir ağacın altına uzanmış dinleniyordu. Gökyüzü elmalardan görünmüyordu. “Bu yıl öyle çok elma var ki tüm çocuklara yeter!” diye neşeyle seslendi oğluna. Çocuk, saymayı bırakıp elmalardan birini kopardı. “Hepsini ben yesem, sadece elma yiyerek büyüsem…” “Olur mu öyle şey?” dedi babası gülerek. Olmaz mı?
