Zamanla her şeyi daha iyi görür, anlarsın. Zamanın aynası daima doğruyu gösterir.
O sabah güneş her zamankinden farklı doğuyordu. Doğan güneş, ne içindeki karanlığı aydınlatmaya ne de hayal kırıklıklarını gidermeye yetiyordu. Çekildiği köşede daha çok ezilip büzülüp kaybolmak istiyordu. Güneş yükseldikçe o alçalıyor, yok oluyordu.
Kaybolup gittiği köşesinde kapıdan gelen sesle irkildi. Gözlerini kapıya dikti. Dehşete kapıldı, gözleri büyüdü korkudan. Yığıldığı köşeden ayağa kalktı. Ne ...
