Ülkeleri geri, örgütleri geleceksiz bırakan nedenlerin başında bilgiye ve bilgi yönetimine karşı takınılan tutumlar gelmektedir. Stratejik düşünen örgüt ve ülke yöneticileri gerçek zenginliklerin fabrika binalarında, doğal kaynaklarda ya da ürünlerde değil; çalışanlarında, onların sahip olduğu bilgi ve yeteneklerinde, bilgilerini paylaşma ve değere dönüştürme kültürlerinde olduğunu çok önceleri fark etmişlerdi. Evreni bir bütün olarak saran rekabet olgusunun temelinde de sahip olunan bilginin ve ...