“Musa’ya, asânı elinden yere at!” denildi. Mûsâ asâyı yere attı. Onun çevik hareketli küçük bir yılan gibi kıvrılarak aktığını görünce, döndü, arkasına bakmadan kaçtı. “Ey Mûsâ, korkma, ben varım. Sorumluluklarını yerine getirmek üzere görevlendirilen elçiler benim huzurumda korkmazlar.” buyruldu. “Ancak haksızlık edenler, zulmedenler korkar. Fakat sonra, o kötülüğü iyiliğe çevirirlerse, unutmasınlar ki beni tarifsiz bir bağış, eşsiz bir rahmet kaynağı olarak bulurlar. Şimdi de elini koynuna sok ...